Romeins legioen

Broodje wattus?

Ik heb me wel eens laten vertellen dat een goeroe iemand is die zijn haar laat groeien, regelmatig willekeurige bewegingen met een scheermes rondom zijn kin maakt, en zo af en toe wijze dingen zegt. Ik vind dit een prima definitie. Toen dus onlangs mijn grote voorbeeld, de katholieke goeroe Anton de Wit, een offensief startte om mij aan het bloggen te zetten door al zijn e-mails af te sluiten met “Ceterum censeo Jacobus blogge publicandem,” kon ik eigenlijk geen nee meer zeggen.

Dat zit namelijk zo: meer dan 2100 jaar geleden begon de Romeinse senator Cato de oudere ook al eens een dergelijk offensief door al zijn e-mails af te sluiten met de woorden: “Ceterum censeo Carthaginem esse delendam.” Dit betekent zoiets als: “Overigens ben ik van mening dat Carthago verwoest moet worden.” In 146 voor Christus kreeg die oude mafketel nog zijn zin ook en gingen de Romeinen in Carthago van huis tot huis om iedereen af te slachten. Aangezien ik al eens getraumatiseerd ben geraakt toen er bij mij in Gouda een legioen Romeinse soldaten aan de deur stond (met getrokken zwaarden), heb ik direct gecapituleerd toen Anton de middelste met gelijksoortige dreigementen begon.

Katholieke zombies

Ik ben dus direct als een gek gaan typen en dat heeft geresulteerd in deze website. In grote haast ben ik er gisteren in geslaagd om mijn eerste artikel, In een parallel universum, in elkaar te flansen. Ik heb deze geplaatst op deze site die ik “Broodje Paap” heb gedoopt. Nu dacht ik dat het direct daarna oorverdovend stil zou blijven. Niets bleek minder waar. Blijkbaar hebben de combinatie van de naam van mijn blog en het eerste bericht nogal wat stof doen opwaaien. En dus kwamen er eeuwenoude katholieke zombies uit hun schuilkerken gekropen en belden bij mij aan met de vraag: “Is de reformatie al voorbij?”

En terwijl ik nog steeds in dubio was over wat ik deze arme zielen moest vertellen, kreeg ik duizenden e-mails van moderne katholieken die mijn eerste stukje wel grappig vonden. Ik kreeg zelfs een e-mail van een gereformeerde man op leeftijd die schreef dat hij een zekere tinteling in zijn mondhoeken voelde. Dit is het equivalent van een katholiek die buldert van het lachen. Dit verbaasde me wel, aangezien mijn eerste bericht op deze website bloedserieus bedoeld was.

Serieus kijkende oude man
Typisch gereformeerde bulderlach

Waarom Broodje Paap?

Vandaar dat het me  prudent leek om maar eens uit te leggen wat de bedoeling is van deze persoonlijke blog. Broodje Paap is eigenlijk begonnen om het zoveelste katholieke geluid te laten horen in deze geseculariseerde maatschappij. Ik pretendeer zeker niet origineel te zijn, maar als orthodox katholiek moet je sommige dingen nu eenmaal tot in den treure herhalen. Ik gebruik dan ook slechts mijn eigen bescheiden stem om boodschappen over te brengen die reeds door andere denkers op veel mooiere wijze zijn geuit. Soms doe ik dit misschien met humor en een knipoog, en soms in alle ernst. Ik hoop voor sommige lezers een toegang te bieden tot het christelijk denken en voor degenen die reeds bekend zijn in de christelijke denkwereld heb ik dit te melden: ik groet u vriendelijk en hoop met mijn aanwezigheid u een hart onder uw cilicium te steken.

En tenslotte kan ik dit melden aan de zeer traditionele katholieken die zich afvragen of het wel gepast is om een geuzennaam als “Paap” te gebruiken: “Recedite, plebes! Gero rem imperialem!”

, , , ,

Jaap de Wit

Jaap is geboren in 1978 in het wonderschone Bergen op Zoom, en thans woonachtig in Gouda. Overdag is hij software engineer en ‘s avonds is hij Rooms-Katholiek. Hoewel hij kort na zijn geboorte al een tijdje katholiek is geweest, was hij jarenlang atheïst. Op een dag in 2010 liep hij per abuis tegen het het ware geloof aan en sindsdien zit hij weer stevig in de kerkbanken. Sinds 2012 is hij enthousiast lid van Koor Padua en sinds 2014 is hij ook acoliet in Gouda.

Alle berichten van Jaap


6 reacties op “Broodje wattus?”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *