De geschiedenis van Nederland voor kinderen, deel I

Duizend jaar geleden bestond Nederland nog niet. Je had toen het Heilige Roomse Rijk, dat eigenlijk Duits was, en daar hoorde ook Nederland bij. De delen die toen al bestonden, tenminste, want een groot deel van het huidige Nederland was toen nog niet aangespoeld. En er vielen ook weleens stukjes vanaf.
In het noorden had je Friezen, eigenwijze mensen die Bonifatius vermoordden. Voor straf liet God hen in Friesland wonen, en dat doen zij tot op de dag van vandaag. In dat Heilige Roomse Rijk was iedereen gelukkig (behalve de Friezen dan). Iedereen geloofde hetzelfde en iedereen ging naar dezelfde kerk en bij het klooster naar school. Ook was er de Inquisitie, die de tuintjes van oude vrouwtjes harkte en controleerde of alle jongetjes en meisjes wel op tijd naar school gaan.

Moren

In Spanje was toen net een groep jongetjes gekomen die niet naar school wilde en meisjes dwong om ook niet naar school te gaan. Die jongetjes noemde men toen Moren. Doordat de jongetjes en de meisjes niet naar school gingen, leerden zij niet dat zij de tuintjes van oude vrouwtjes moesten harken, dus alle tuintjes lagen vol met bladeren. Dat vond de Inquisitie niet goed en dus zeiden ze tegen die Moorse jongetjes dat ze terug naar huis moesten gaan. Dat wilden die jongetjes niet, maar na zacht aandringen gingen ze in het jaar 1492 toch. Nadat de Inquisitie netjes alle tuintjes van oude vrouwtjes had geharkt en geveegd, gingen de leden van de inquisitie zich vervelen, maar die verveling werd snel opgelost.

Wederdopers

Nu was het al een aantal jaar zo dat aan de monding van de Rijn steeds meer blonde Duitsers aanspoelden. Omdat het aan de monding van de Rijn zo laag is, gingen de bewoners zich lagelanders noemen, toen met hele ouderwetse woorden nederlanders genoemd. Omdat het altijd nat is in dat Nederland, besloot de bevolking om zich wederdoper te noemen, tenslotte viel iedereen elk jaar wel een keer in het water. Die wederdopers waren geen leuke mensen. Zo namen zij het toen nog kleine Amsterdam in om bladeren in de tuinen van alle oude vrouwtjes te gooien. Dat vond de Inquisitie natuurlijk niet goed, dus zij waarschuwden de wederdopers heel vriendelijk, waarop een deel naar Münster trok en die stad in puin legde. Toen de rest zag dat de wederdoperij mislukt was, gingen zij protesteren. Daarom noemen we hen protestant.

Opa Alva

De Nederlander Laurens Janszoon Coster besloot de drukpers uit te vinden, zodat Maarten Luther zijn geschriften gemakkelijk kon verspreiden, waarin hij jongetjes en meisjes opriep om niet naar school te gaan. De Inquisitie was daar helemaal niet blij mee, want die vond dat kindjes naar school moeten om het ware geloof te leren en om te leren dat zij de tuintjes van oude vrouwtjes moeten harken. Daarom stuurde de koning van Spanje, die goed bevriend was met de Inquisitie, de hertog van Alva; een vriendelijke opa die graag wilde praten over school en over tuintjes.

De Nederlandse Willem van Oranje was niet zo aardig en wilde Alva kortwieken, waarbij Alva zijn bril verloor. Toen ging Alva teleurgesteld naar huis. Gelukkig viel Willem van Oranje vrij kort daarna van de trap. Hij riep niet om hulp omdat hij altijd zweeg en daarom noemen we hem nu Willem de Zwijger. Eigenlijk net als kloosterlingen met een zwijggelofte, maar die gaan wel naar school en harken ook de tuintjes van oude vrouwtjes.

Als opa Alva stout was, noemde zijn moeder hem altijd Don Fernando Álvarez de Toledo y Pimentel. Op deze foto loenst hij een beetje, omdat hij zijn bril kwijt is.
Als opa Alva stout was, noemde zijn moeder hem altijd Don Fernando Álvarez de Toledo y Pimentel. Op deze foto loenst hij een beetje, omdat hij zijn bril kwijt is.

Ruzie

Nadat Willem de Zwijger van de trap gevallen was, werd zijn zoon Maurits baas van het leger, Johan van Oldenbarneveldt werd baas van het land. Maar Maurits wilde baas van het hele land zijn, dus werd hij contra-remonstrants. Toen harkte niemand meer de tuintjes van oude vrouwtjes en begon Nederland aan een lange traditie van kerkscheuringen. De Nederlanders vluchtten weg van het rommelige Nederland en gingen naar Indië, waar de Spaanse Inquisitie net de tuintjes geharkt had en waar iedereen naar school ging. De Nederlanders vonden het daar wel prettig, dus bleven ze. Uit Indië haalden ze allerlei dure specerijen, waarmee de Nederlanders veel geld verdienden. Maar omdat ze de Inquisitie niet leuk vonden en de Inquisitie de Nederlanders niet, wilden ze liever niet langs Spanje varen. Ze zochten een route langs het noorden, maar daar was het te koud en Willem Barentsz’ scheepslieden keerden zonder resultaat terug. De teleurgestelde ontdekkingsreizigers gingen appels kweken, waar heel Nederland door in slaap viel.

, , , , , , , , , , , , , , ,

Evert te Winkel

Evert is een beter journalist dan historicus. Zeker als dat toevallig voordelen biedt.

Alle berichten van Evert


14 reacties op “De geschiedenis van Nederland voor kinderen, deel I”

  • @Fa
    Ik zag gisterochtend de Inquisitie in zijn zwembroek op het strand zitten. Een mooie rooie. Geen kind durfde nog het water in, uit angst per ongeluk wedergedoopt te worden. Alle moeders blij, natuurlijk.

    • Harken, ja, vooral als het in een zandbak gebeurt.
      Of op het strand natuurlijk, wat met dit weer de meest geschikte plaats is.
      Maar die kinderen op zo’n moment gaan lastigvallen met en de Inquisitie?!

  • @Fa
    Ik ben (als protestant) een voorstander van de Inquisitie. Het was de eerste moderne rechtspraak ter wereld waarbij ook de aangeklaagde enige rechten had. In dit stukje ridiculiseer ik natuurlijk en dat kan je grappig vinden, je kan schuddend van het lachen op de grond liggen (als een echte charismanische Amerikaan) of uit frustratie je schoen opeten. In het laatste geval zou ik er wel mayo en chilisaus bij doen, tenzij je schoenen van kunstleer zijn.

    • @Evert Je hebt gelijk wat betreft de Inquisitie en wellicht dat ik daar eens een keer een genuanceerd stukje over schrijf. Ik zag trouwens net een katholiek kind van 6 jaar dat zijn harkje liet vallen en over de grond rolde van het lachen.

    • Wat ik dus over de Inquisitie vind? Wel… laten we zeggen dat ‘die’ te pas maar vooral ongepast tevoorschijn wordt gehaald door tegenstanders van de katholieke Kerk. Onlangs nog zouden de Spanjaarden het/een geloofwaardiger verhaal over de Inquisitie ten berde hebben gebracht. Maar om daarover nu iets nuttigs te zeggen tegen ‘kindertjes’?…

      Zou men dan de leeftijd van die kinderen niet best aangeven? Ik kan me van een kind hoogstens, met veel goede wil dan nog, voorstellen dat jongeren van wie het verstand al enigszins is opengegaan, daar misschien een flauwe interesse voor hebben. Maar dan zeker niet op die, heu, ‘grappige’ manier gebracht. Die ik trouwens deze keer echt niet grappig en dus ook niet nuttig kon vinden. Jaja, dat zal je niet graag lezen…

  • Indiëganger schreef:

    Ik wist niet dat de inquisitie in Indië actief was. Weer wat geleerd! Die pr#testantse geschiedschrijvers verdraaien ook alles in hun voordeel.

  • Eerlijk gezegd vind ik het verhaal van Evert toch maar flauw, vergezocht en vooral onduidelijk.
    Geen ‘kind’ kan hier het echte verhaal uit distilleren. Het ‘broodje’ kan beter !

    • Ach ja, humor is subjectief hé. Niet iedereen vind dezelfde dingen leuk.
      Wel bedankt dat u onze gastauteur zo’n warm welkom heet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *