De Interreligieuze Voetbalwedstrijd van Broodje Paap

• Jaap de Wit
• 5 september 2014
• De vrolijke noot
• 3

Toen men in Rome plannen begon te maken voor de zogenaamde Interreligious Match for Peace, dachten wij meteen dat wij zoiets veel beter konden organiseren. Want wie aan voetbal en wereldvrede denkt, denkt aan Broodje Paap. Bovendien ontvangen we regelmatig dreigbrieven van andersgelovigen, dus we hadden inmiddels genoeg contacten om twee elftallen samen te stellen. En zo geschiedde het dat afgelopen maandag in Amsterdam de Interreligieuze Voetbalwedstrijd voor Vrede van Broodje Paap plaatsvond op hetzelfde tijdstip als het minder bekende voetbalpartijtje in Rome. Volgens boze tongen was deze wedstrijd een goedkope stunt van onze redactie om geld te verdienen, maar dat willen we stellig ontkennen. De verkoop van 10.000 tickets (€50,- per stuk) was nauwelijks genoeg om het weiland een avond te huren en verder werden we niet eens gesponsord. Vooral niet door Snackbar Het Krokante Kalfje, die zijn overheerlijke snacks tegen schappelijke prijzen aan het hongerige publiek verkocht.

De wedstrijd was een groot succes en een toonbeeld van vredelievendheid. Paus Franciscus mag dan gezellig hebben geknuffeld met Diego Maradona, maar de redactie van Broodje Paap heeft gewoon een warme group hug gedaan met alle aanwezige voetballers. We hadden besloten de spelers van de diverse religies op te delen in twee teams, de Trinitari en de Purperen Demonen. Voor wie niet aanwezig kon zijn, brengen wij u hierbij een uitgebreid verslag uit.

De Interreligieuze Voetbalwedstrijd voor Vrede begon rustig. De aftrap werd gegeven door een zenboeddhist van de Purperen Demonen, die zichzelf met behulp van meditatie losmaakte van de bal. Een vrijzinnige katholiek pakte daarna direct de bal met zijn handen op, omdat hij vond dat de regeltjes van voetbal echt niet meer van deze tijd zijn, en gooide de bal onder luid gejuich van sommige van zijn protestantse teamgenoten in het doel van de tegenstander. Daarmee werd het in de eerste minuut al 1 – 0 voor de Trinitari.

Een extremistische moslim van de Purperen Demonen werd hierdoor zo kwaad dat hij de katholiek onthoofde, maar omdat scheidsrechter Frans Timmermans deze overtreding niet had opgemerkt, kon de wedstrijd weer hervat worden nadat de katholiek postuum gedoopt was door een mormoon van de Purperen Demonen. En hoewel deze ploeg nu één speler meer had, hadden ze het volgende kwartier maar weinig balbezit en moesten ze zich voortdurend verdedigen. Dit veranderde echter toen hun spits – een tienermeisje dat Wicca praktiseert – de bal kreeg toegespeeld en een gewaagde aanval deed. Toen ze eenmaal bij het doel van de Trinitari was beland, besloot ze echter niet te scoren, omdat ze volgens haar geloof dan ook drie tegendoelpunten zou moeten incasseren.

Kort daarop volgde de rust. Tijdens de rust genoten zowel de spelers als het publiek van de smakelijke snacks van Snackbar Het Krokante Kalfje, die zeer goede kwaliteit levert tegen geringe prijzen. Eigenlijk zou iedereen elke week minstens twee keer moeten gaan eten bij Snackbar Het Krokante Kalfje, zo lekker dat het is.

Na de rust bleek dat een aantal protestantse leden van de Trinitari het niet eens waren met de kleur van het voetbaltenue en een eigen team waren begonnen, waardoor er nu opeens drie teams tegen elkaar moesten strijden in één match. De Oorspronkelijke Trinitari lagen nog steeds voor met 1 – 0 – 0, maar de Vrijgemaakte Trinitari in Hersteld Verband leken erg optimistisch. Zij waren immers de Ware Voetbalploeg, dus hun overwinning was al zeker, zo meenden zij.

Het veld was nu een complete chaos. Een wedstrijd tussen drie teams bleek moeilijk te volgen, vooral toen twee sikhs van de Purperen Demonen elkaar met zwaarden te lijf gingen. Een hindoe schrok hier zo van dat hij de wedstrijd onderbrak om tot een beeldje van Ganesha te bidden, waarop een orthodoxe jood uit zijn team hem met stenen begon te bekogelen. De rechtsbuiten van Hamas kon nog net op tijd zijn moeder voor de hindoe werpen en een foto maken hoe de jood de arme vrouw stenigde, hetgeen onverwacht toch nog een PR-kansje opleverde voor een veel te ingewikkeld conflict.

In de verwarring die daarop volgde, wist een vrijmetselaar (tevens berucht aanhanger van het ietsisme) op slinkse wijze de bal te bemachtigen. Toen deze echter een Jehovah’s Getuige passeerde, plaatste die op kundige wijze zijn voet tussen de benen van de vrijmetselaar, die daardoor een lelijke val maakte.

De coach van de Oorspronkelijke Trinitari – een voorganger in de pinksterbeweging – wilde aanwijzingen aan zijn team geven, maar begon op dat moment in tongen te spreken. De Vrijgemaakte Trinitari in Hersteld Verband maakten hier gebruik van en wisten de bal te bemachtigen. Zij bestormden de goal van de Oorspronkelijke Trinitari en aangezien de keeper – een katholieke traditionalist – geheel liturgisch verantwoord met zijn rug naar het veld stond, konden zij met gemak een doelpunt scoren. De stand was nu 1 – 1 – 0.

De hindoe van de Purperen Demonen riep vervolgens uit dat alle religies in principe gelijkwaardig zijn en dat er dus niet een ploeg kon zijn met nul punten. Hij kreeg direct bijval van een evangelische speler van de Oorspronkelijke Trinitari die riep dat we volgens Jezus allemaal winnaars zijn. Zo filosofeerden zij er voor de Purperen Demonen een fictief doelpunt bij, waarna de scheidsrechter floot en de wedstrijd beëindigde.

Tot grote vreugde van de postmoderne toeschouwers was het met 1 – 1 – 1 een gelijkspel geworden. Analytici verwachten dat wereldvrede nu niet lang meer op zich zal laten wachten. Kortom, de Interreligieuze Voetbalwedstrijd voor de Vrede was een verpletterend succes, waarbij niet eens zo heel veel dodelijke slachtoffers zijn gevallen.