De gedwongen verhuizing van Broodje Paap

We hadden nog maar net een paar maanden het hoofdkwartier van Broodje Paap verbouwd – de kosten waren begroot op 4 euro en 75 cent, maar de verbouwing kostte uiteindelijk 24 miljoen euro – toen vorige week plots de telefoon ging. Op de nummermelder zag ik dat het (alweer) de paus was. Ik zuchtte, nam de telefoon op en probeerde zo vriendelijk mogelijk te klinken.

“Goedemorgen, uwe hoogedelheiligbare doorluchtigheid, hoe kunnen we u vandaag van dienst zijn?”

“Dag Broodje!” – Franciscus snapt nog steeds niet dat ik Jaap heet – “Men klaagt altijd maar dat de Kerk niet met de tijd meegaat, dus ik zal haar eens grondig gaan veranderen. Te beginnen bij jullie. Jullie moeten gaan verhuizen.”

“P-Pardon,” stamelde ik, “waarom wij?”

“Omdat Broodje Paap nu eenmaal het laatste toevluchtsoord is voor katholieke dwangneuroten.”

“Maar we hebben net verbouwd!”

“Maar we hebben net verbouwd, boehoe,” herhaalde de paus spottend met een zeurderig kinderstemmetje. “Daar heb ik niets mee te maken. Jullie groeien toch veel te snel voor zo’n klein kantoortje, en bovendien heb ik het pand zelf nodig als schuilplaats voor bange paters. Maar daar zul je binnenkort nog wel meer over horen. Ik stuur morgen een verhuiswagen langs. Prettige dag nog.”

De volgende dag – op Maria Tenhemelopneming nota bene – stond de verhuiswagen klaar. Aangezien Marsha hoogzwanger was konden we haar niet voorin in de vrachtwagen laten zitten met een autogordel om, dus voor haar eigen veiligheid hebben we haar achterin vastgeketend aan haar enkels. Stom toevallig begonnen precies tijdens de rit de eerste weeën en is ze in een verhuisdoos bevallen van een prachtige dochter: een klein wondertje met tien katholieke vingertjes en tien katholieke teentjes. Namens de rest van de redactie nogmaals gefeliciteerd, Marsha!

De Broodje Paap verhuiswagen
De paus stuurde deze vrachtwagen om onze gehele inventaris – drie potloden, een gummetje, een puntenslijper en een trampoline – te verhuizen.

Deze week zijn de laatste spullen overgebracht naar ons nieuwe, luxueuze kantoorcomplex. Zoals jullie kunnen zien, hebben we daarbij tevens een nieuwe website gekregen. De oude website draaide op WordPress.com en nu Broodje Paap een gevestigde naam is geworden onder christenen met teveel vrije tijd, voldeed dat echt niet meer. We liepen tegen teveel beperkingen op en hebben dus besloten om zelf een webhost te zoeken waar we meer vrijheid hadden om alles naar wens in te richten. Hopelijk kunnen we jullie nu nog beter voorzien van een regelmatige dosis zinnige en onzinnige artikelen, katholieke kitsch en onethische – doch hilarische – lasterpraktijken.

Hoewel de verhuizing redelijk soepel is verlopen, kan het natuurlijk zijn dat er nog een en ander bijgeschaafd moet worden. Als het goed is, dan is iedereen die automatisch e-mails ontvangt zodra er nieuwe artikelen worden gepubliceerd ook meeverhuisd. Je kunt je hiervoor nog steeds inschrijven in de balk die aan de rechterkant van alle artikelen staat (of voor gebruikers op mobiele telefoons: onder de artikelen). Mochten jullie toch nog problemen of gebroken links tegenkomen, laat het ons dan alsjeblieft weten via het contactformulier.

We hopen dat jullie de vernieuwde website mooi vinden, maar schroom ook niet om hieronder de nodige feedback te geven.

, , , , ,

Jaap de Wit

Jaap is geboren in 1978 in het wonderschone Bergen op Zoom, en thans woonachtig in Gouda. Overdag is hij software engineer en ‘s avonds is hij Rooms-Katholiek. Hoewel hij kort na zijn geboorte al een tijdje katholiek is geweest, was hij jarenlang atheïst. Op een dag in 2010 liep hij per abuis tegen het het ware geloof aan en sindsdien zit hij weer stevig in de kerkbanken. Sinds 2012 is hij enthousiast lid van Koor Padua en sinds 2014 is hij ook acoliet in Gouda.

Alle berichten van Jaap


7 reacties op “De gedwongen verhuizing van Broodje Paap”

  • Zoals ik reeds via twitter vernam, komen er random bekende en minder bekende katholieken bovenaan de pagina. Aangezien ik zo’n stalker ben dat ik ze allemaal feilloos herken, vroeg ik mij des te meer af wie nou die ene onbekende priester met die bonnet is.

    Ik neem overigens aan dat de drie potloden heel aangekomen zijn (oh en die baby ook natuurlijk)?

    En over de mobiele versie: Ik zie geen zichtbaar verschil met vroeger, de kleuren en indeling zijn dezelfde gebleven.

    • De onbekende “priester” ben ik zelf 😀 De bonnet had waarschijnlijk een of andere seminarist ergens laten slingeren. (Ik heb hem weer netjes teruggelegd nadat de foto was genomen.)

      Wat je zegt over de mobiele website kan ik niet helemaal plaatsen. Zelf zie ik de nieuwe indeling. Het kan natuurlijk zijn dat je mobiele browser nog (het adres van) de oude site in de cache heeft, maar dan zou je op je mobiele telefoon dit artikel niet kunnen lezen.

      Indien dat wel het geval is: gebruik je dan een reader van WordPress om de artikelen te lezen?

    • Nee, ik bedoel meer van: de lay-out is al – naar ik meen – al minstens een week dezelfde. Toen was de kleur en vorm al enorm veranderd. Of was die verandering toen die waarover het nu gaat?

      En is dit dan alweer de derde versie? Dan zie ik echt niet heel veel veranderingen met de tweede. Oh wacht, de homepage is wel veranderd zie ik nu met die vijf artikelen die daar bovenaan staan, maar verder?

  • Ah, van WordPress.com naar WordPress.org. Heb zelf ooit die beslissing gedwongen genomen, nadat mijn site ‘suspended’ was 🙁 Heb er op technisch vlak in ieder geval veel van geleerd, nu nog leren de site te verfraaien 🙂

    • Je site ‘suspended’ op WordPress? Wat had je gedaan, Evert? Toch geen rare dingen zoals het ontkennen van de pauselijke onfeilbaarheid, hé?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *