Beste Geert

• Marsha
• 12 maart 2014
• De keukenkatholiek
• 2

Geachte heer Van Stameren, beste Geert,

Je vindt het niet erg dat ik je tutoyeer, toch? Na de vele brieven, mails, voicemails en postduiven die ik van je heb gekregen als reactie op de recepten van vorige week is het alsof ik je zó goed ken dat tutoyeren niet meer dan logisch lijkt. Zo vertelde je me dat je een koophuis hebt waarvoor je veel te veel hypotheek betaalt, maar die je gelukkig bijna hebt afgelost. Je stemt op je naamgenoot Geert Wilders omdat je vindt dat het CDA heeft gefaald. Je vindt het dan ook erg jammer dat hij niet meedoet met de aankomende verkiezingen in jouw woonplaats, die ik gezien de poststempels lokaliseer bij Den Bosch dan wel Rotterdam. Ik vermoed dan ook dat je met regelmaat je nog levende oude moedertje bezoekt die – helaas, het arme mensje – wegens Alzheimer opgenomen moest worden in een verzorgingstehuis. Erg triest, maar ach Geert, het kón gewoon echt niet meer.

Lieve, beste Geert. Het spijt me voor je dat je nooit in staat bent geweest een lieve en zachte vrouw te vinden die jouw humeur kon temperen en je kon bijstaan in je harde, werkende leven. Je postduiven zijn goed doorvoed en zien er gezond en gelukkig uit, dus ik kan niet anders concluderen dan dat je ook vast een geweldige echtgenoot en vader geweest zou zijn. Uit de grond van mijn hart hoop ik dat je ooit nog de eenzame avonden op de bank voor Voetbal International en Hart van Nederland goed zult kunnen maken. Dat je stiekeme verliefdheid voor Lucille Werner haar vervulling mag krijgen in een werkelijk bestaand, liefdevol persoon waarmee je je huis, haard en sucadelapje kunt delen.

Ik wil je daarbij wel waarschuwen, Geert. Je schreef me al lang en uitvoerig over de kookkunsten van je moeder en je oma. Ik deel je extase voor reuzel niet, maar enfin, ieder z’n ding, nietwaar? Er lopen voldoende vrouwen rond die je liefde in dezen delen. Maar besef wel, Geert, dat iedere vrouw – zeker wanneer ze al enige ervaring heeft op het gebied van koken, zoals vrouwen in jouw leeftijd nu eenmaal plachten te hebben – haar eigen stijl heeft ontwikkeld op dat vlak. Zie je, vrouwen hebben óók moeders en oma’s, en hun recepten wijken af van die van jouw voedsters. Het zou zomaar ineens kunnen dat het suddervlees dat zij maakt zoeter is door de toevoeging van kruidkoek in de stoof, of dat haar appeltaart gebakken is zonder kaneel maar met rozijnen in plaats van krenten. En Geert, dat is geen – ik herhaal met klem: géén – geldige reden voor het ontbinden van de kerkelijke huwelijksband of ook maar een corrigerende tik. Ik ben het met je eens dat vrouwen niet uit de keuken dienen te komen (mijn laptop staat er toch, dus waarom zou ik eigenlijk?) behalve om de was te doen. Dat wil alleen niet zeggen dat dat vrouwen automatisch tot keukenprinses (of je moeder) maakt. Het is ook aan de man om haar daarin tijdens hun huwelijk te ondersteunen met voldoende huishoudgeld, kookboeken voor haar verjaardag en de aanschaf van een extra tv-pakket waarin minimaal drie Britse kookzenders zijn opgenomen. Thomas zei dit reeds.

Ik begrijp je verontrusting om de Vastentijd en de vegetarische recepten die je langs ziet komen. Wees gerust: ik vraag niet van je dat je een vleesloos dieet vol houdt, of zelfs maar dagelijks toepast. Natuurlijk is het je geoorloofd om een lekkere gehaktbal te halen bij de slager. En weet je wat, Geert? Wanneer je dat bij een beetje goede slager doet – één die trots is op zijn vak en dus weet bij welke boer zijn koeien en varkens vandaan komen, en die het niet erg vindt om een stukje van zijn winst door te schuiven om ook die boer van een eerlijk loon te voorzien – heb ik daar niet zo’n moeite mee. Ja, ik weet het. Dat betekent dat je meer geld kwijt zult zijn aan je stukje vlees. Maar oh, geloof me: het is het meer dan waard. Veel smaakvollere gehaktballen zullen je loon zijn, Geert. En als klap op de vuurpijl nooit meer spatten wanneer je de biokip in de pan bakt. Die is namelijk niet opgevuld met bindmiddel en water dat verdampt in de pan. Fijn toch om te weten dat je weer gewoon naast de pan kunt staan zonder bang te zijn voor die akelige brandblaartjes?

Uit je reacties hoor ik onder alle beledigingen en bedreigingen door vooral een roepende in de woestijn, die uitschreeuwt: “Houd van mij! Houd van mij!” En dat doen we, Geert, dat doen we. Je mag er zijn. Als mens. Als man. Als zwoerdetende, reuzelslurpende zurezultliefhebber.

Ik raad je aan om op zoek te gaan naar een liefhebbende dame die je voorkeuren deelt. Wellicht vind je er zelfs één (maar dan moet je goed zoeken) die dezelfde soort bloementjesschorten heeft als je moeder eens droeg. Wanneer je eens op je gemak in de avonduurtjes wil zoeken – kijk uit dat je er deze Vasten geen nieuwe verslaving aan over houdt! – zou je eens kunnen kijken op Maatje Meer (want ze houdt van koken dús zal ze vast meer liefdevol vlees in de kuip hebben om van te houden, toch?). Of wellicht vind je wat je zoekt op Farm Date of op BoerinZoektMan; je vindt er heerlijk robuuste Coras en Dinekes die je zorgzaam je slippers willen komen brengen. Desnoods kun je een gokje wagen op Katholiek Matchmaker. Nadeel is dan wel weer dat je niet meer mag vloeken wanneer je een volgende keer met een hamer op je duim slaat.

Maar wellicht kan ook je slager je wel helpen: hij weet vast welke dames er het zelfde aankooppatroon hebben als jij, en graag blijven om een praatje te maken omdat ze toch niemand hebben om voor thuis te komen.

Ik wens je heel veel succes met je zoektocht. Natuurlijk houdt de redactie zich graag aanbevolen voor je huwelijksinvitatie.

Vrede en alle goeds,
Marsha

P.S. Speciaal voor jou deze week bijna-vleesrecepten. Met dank aan de Vegetarische Slager (we wachten op uw donatie).

Receptuur voor de tweede vastenweek

• Woensdag gehacktdag: Boerenkoolstamppot
• Delhi Donderdag: Daging Smoor
• Vrijdag Visdag: Tortilla met Tonyn
• Zaterdagse Stoof: Hachee
• Zondag (Reminiscere): Psalm 25,6
• Makkelijke Maandag: Pasta Carbonara
• Dinsdag do Diadema: Stamppado do Brasil
• Woensdagse Wyandotte: Traditionele stoofschotel met kip