In een parallel universum

• Jaap de Wit
• 25 augustus 2013
• Een rooms sausje
• 3

Zondagochtend. Ergens in een parallel universum sta ik in de keuken op het punt om een boterham met kaas te smeren als plots de deurbel gaat.

“Goedemorgen,” zeggen een vriendelijke meneer en een dame in mantelpakje vrolijk in koor, “wij zijn van de Atheïstische Getuigen. Heeft u een momentje om over het ongeloof te praten?”

“Uhm, vooruit dan maar, kom binnen…”

Jezus en Horus

“Ha, ik zie dat u een kruis aan uw muur heeft hangen! Wist u dat het christendom helemaal niet origineel is? Dat het Nieuwe Testament nogal wat plagiaat bevat? En dat het verhaal van Jezus eigenlijk een exacte kopie is van de Egyptische mythe van Horus?”

“Ik dacht u wilde praten over het ON-geloof?”

“Ja, ja, dat doen we ook, maar dan moeten we dus eerst even aantonen dat uw geloof een sprookje is. Wees niet bang, het is slechts een formaliteit en doet geen pijn.”

“Ok, excuseer, wat zei u daar over Horus?”

“Nou, dat is een heel interessant verhaal. Volgens het Dodenboek uit AD 1280…”

“Welk dodenboek bedoelt u precies? Er is namelijk niet één canoniek Dodenboek. De Egyptenaren plaatsten dodenboeken met spreuken in de tomben van overledenen, maar hoewel daar ook wel eens iets over Horus in wordt gevonden, worden hier geen hele mythen in verteld…”

Overeenkomsten?

“Hahahaha,” lacht de man op een net iets te hoge toon, “het is duidelijk dat u er niet zoveel verstand van heeft, aangezien u Dodenboek uitspreekt met een kleine letter D. Zoals ik probeerde te zeggen, staat er in dit boek dat Horus op 25 december werd geboren uit een maagd, dat er drie wijzen uit het oosten kwamen om hem te aanbidden, dat hij op 12-jarige leeftijd reeds een begaafd leraar was, en…”

“Ho! Wacht even! U gaat erg snel. Allereerst staat in de Bijbel nergens dat Jezus op 25 december is geboren, dus van plagiaat kan nauwelijks sprake zijn. Bovendien meen ik me te herinneren dat Horus rond eind oktober, begin november, geboren was, maar pin me er niet op vast. In ieder geval werd hij geboren uit de godin Isis. Zij was getrouwd met Osiris en nadat hij door Seth was vermoord en in 14 stukken was verdeeld, wist Isis al zijn lichaamsdelen opnieuw te verzamelen behalve zijn mannelijk lid, die in de Nijl was gegooid en was opgegeten door een vis. Gelukkig wist Isis een nieuwe gouden penis te toveren, zodat Osiris alsnog in staat was haar te bezwangeren. Hieruit is Horus voortgekomen. Klinkt niet echt als een maagdelijke geboorte, toch? En waar haalt u de informatie vandaan dat er drie wijzen uit het oosten kwamen om Horus te aanbidden en dat hij op 12-jarige leeftijd een begaafd leraar was? Ik ben me van geen enkele historische studie bewust waaruit dit zou blijken. Mag ik vragen wat uw bronnen zijn?”

“Maar natuurlijk! U kunt het allemaal nalezen op wee-wee-wee punt jezus-is-voor-sukkels punt com. Het wordt echt tijd dat u u eens verdiept in de waarheid in plaats van blindelings alles te geloven wat uw domino u zegt.”

“Dominee. En ik ben katholiek.”

Verzinsels van een dichter

“Nu ja, uw paus dan. Uiteindelijk draait het allemaal om macht. Waar was ik? Uhm, begaafd leraar. Juist. Horus werd gedoopt door Anup de Doper en verzamelde vervolgens 12 apostelen…”

“Aha! Dat is niet waar. Horus werd gevolgd door vier halfgoden, 16 menselijke volgelingen plus nog een onbekend aantal smeden, maar er wordt nergens gesproken over 12 apostelen. Ook komt Anup de Doper helemaal niet voor in de Egyptische mythologie. Beide claims zijn verzinsels van Gerald Massey, een negentiende-eeuwse dichter en amateur Egyptoloog die even geloofwaardig is als een..”

“Meneer, u valt me steeds in de rede. Dat is zeer irritant! Waar was ik ook al weer? Horus liep over water en deed Osiris opstaan uit de doden. Osiris werd in de Bijbel verbasterd tot Lazarus.”

“Horus liep niet over water en Lazarus komt van het Hebreeuwse ‘Eleazar’, ofwel ‘God heeft geholpen.’ Maar dat maakt niet uit, want zoals ik al zei heeft Isis Oriris weer tot leven gewekt en niet Horus.”

Gehersenspoeld …

“Het is duidelijk dat u gehersenspoeld bent en alles gelooft wat er in uw kerk gezegd wordt.”

“Ik kan u verzekeren dat ik in mijn kerk nog nooit iemand over Horus heb horen praten….”

“Tralalala, ik hoor hier niets. Mijn vingers zitten in mijn oren!”

“…?”

“Interessant vraagteken! Het antwoord is dat ook Horus werd verraden door één van zijn vrienden, dat hij werd gekruisigd en na drie dagen is verrezen uit de doden!”

“Meneer, voor al deze beweringen is voor zover mij bekend geen enkel historisch bewijs! Mag ik u nogmaals vragen wat uw bronnen zijn? Waar haalt u deze nonsens vandaan?”

“Maar natuurlijk! U kunt het allemaal nalezen op wee-wee-wee punt jezus-is-voor-”

“…sukkels punt com. Juist ja. Ik bedoelde eigenlijk historische bronnen en niet uw favoriete atheïstische website. Heeft u ook serieuze bronnen?”

Het (on)geloof opdringen

“Pardon?!” roept de plots rood aanlopende man. “Wilt u zeggen dat de webmaster van wee-wee-wee punt jezus-is-voor-sukkels punt com dit zomaar uit zijn duim heeft gezogen? Hij is toevallig wel de neef van de schoonzus van mijn buurman en ik weet dat hij heel veel boeken leest. Bovendien heb ik het ook al op een heleboel andere websites gelezen, dus het zal heus wel gebaseerd zijn op echte studies. Je denkt toch niet dat zo een verhaal opeens uit de lucht komt vallen?”

“Ach, volgens diezelfde logica kan ik ook vragen: je denkt toch niet dat het verhaal van Jezus Christus opeens uit de lucht kwam vallen? En dat vervolgens zijn apostelen bereid waren om te sterven voor deze ‘mythe’?”

Geïrriteerd rolt de man met zijn ogen: “Ja hoor! Daar heb je het al! Het is altijd hetzelfde liedje met jullie christenen! Jullie proberen ons altijd jullie geloof op te dringen! Ons te bekeren! Desnoods met geweld.”

“Uhm, als ik het me goed herinner belde u vijf minuten geleden bij mij aan…”

Woest staat de man op en verheft zijn stem: “Goed dan! Speel maar het slachtoffer! Daar zijn jullie heel goed in! Martelaartje spelen! Nou, daar trap ik dus niet in. Als u erop staat om goedgelovig te zijn en alles zomaar zonder enig kritisch onderzoek te slikken, dan valt er gewoonweg niet met u te praten. Stel je voor zeg, dat je eens een ander boek dan de Bijbel zou openen, dan zou je zomaar kunnen gaan twijfelen. Blijf dus maar fijn in de middeleeuwen leven, in onwetendheid en ongelukkig. Vaarwel.”

Een katholieke boterham

Met een theatraal hoofdgebaar draait hij om en loopt hij stampvoetend de deur uit, op de voet gevolgd door zijn vrouwelijke metgezel die inmiddels erg zuur kijkt en namens hen beiden de deur boos achter zich dichtgooit.

“Dat was bizar,” denk ik bij mezelf, en keer vervolgens terug naar de keuken, aangezien mijn maag inmiddels vreemde geluiden begint te produceren. Met haast religieuze toewijding leg ik een plakje kaas op mijn boterham. Maar dan slaat voor het eerst die dag opeens de twijfel toe. Het zal toch niet waar zijn? Ik ben toch niet vergeten om gisteren een nieuwe pot mosterd te kopen? Vlug kijk in de voorraadkast, en tot mijn grote opluchting staat daar een verse pot mosterd.

Zelfs in de middeleeuwen kunnen kleine dingen me erg gelukkig maken. Een boterham met kaas en mosterd, jammie! Ik lik ongeduldig mijn lippen, en wrijf verlekkerd in mijn handen. Maar dan bedenk ik me, vouw mijn handen, en fluister in mezelf: “Dank u Heer, voor deze spijze.”